Ετεροχρονισμένο

 Το Πάσχα πέρασε αλλά καμμιά φορά η ανάσταση έρχεται ετεροχρονισμένη...

από την ποιηματοποίηση αντιγράφω

Πάσχα, Κυρίου Πάσχα

Σαν ξωτικό του δάσους

που όψεις δύο έχει,

μια μαύρη για τους γνωστικούς

κι' άλλη, στο χρώμα του πορτοκαλιού

για τους αλλοπαρμένους,

ξεχύθηκε ο θάνατος

από κρανίου τόπον

σ' αίμα ζεστό και κόκκινο

τα χείλη του να βρέξει

και να χορέψει ύστερα

στου φεγγαριού την χάση

Σε όλων των ειδών τους εραστές

και τους εσταυρωμένους,

σ' οσους την γη αντίκρυσαν

ίδια με τον συνανθρωπό τους

και την αγάπησαν πολύ,

ποτέ δεν φτούρησε ο θάνατος

ούτε και η μπογιά του.